ოცდამეერთე საუკნის განუყოფელი ნაწილია კომპიუტერი. ჩვენს ირგვლივ მოსწავლეების უმრავლესობა კომპიუტერთან უფრო დიდ დროს ატარებს,ვიდე წიგნთან.კომპიუტერი რეალურ სამყაროს ვირტუალურით,ხოლო დამოუკიდებელ აზროვნებას,კრეატიულობას,ახლოს ძიების ჟინსა და აღმოჩენის სიხარულს სხვების მიერ ინტერნეტში ჩადებული მზამზარეული ინფორმაციით ცვლის.მეცნიერები მივიდნენ იმ დასკვნამდე,რომ კომპიუტერი არათუ უწყობს ხელს შემეცნების აზროვნების განვითარებას,არამედ აბრკოლებს მას.ამრიკელების აზრით, ამერიკას არასოდეს პფყოლია ასეთი «მჯდომარე თაობა».კომპიუტერი იწვევს ემოციური და სოციალური განვითარების შეფერხებას. კომპიუტერს წიგნზე მეტის გაკეთება შეუძლია, კომპიუტერით შეგიძლია მოძებნო ის ინფორმაცია, რისი მოძებნისთვისაც შეიძლება დიდი დრო დაკარგო თუ ეძებ წიგნი, შეგიძლია ითამაშო თამაშები, შეხვიდე Youtube-ზე და უყურო ვიდეოებს, დაუკავშირდე შენ ნათესავს ან მეგობარს დედამიწის მეორე მხარეს… მაგრამ წიგნის შეუძლია ის, რასაც კომპიუტერი ვერ შეძლებს.იწვევს ფსიქიკურ აშლილობას,მხედველობის დაქვეითებას.როცა ადამიანი 10-12 საათის განმავლობაში უზის კომპიუტერს (რაც ჩვენში ასე ხშირია :D) და დაღლილობისგან ლამის თვალები გადმოსცვივდეს,ბუნებრივია ,სავარძელში მოხერხებულად მოკალათების და საყვარელი ლექსის ან მოთხრობის გადაკითხვის სურვილი გაუჩნდეს.კომპიუტერი წიგნიერების ახალი სახეა.კომპიუტერს შეუძლია ათასგვარი ინფორმაციის მოწოდება ,მაგრამ წიგნის შეცვლა არ შეუძლია!კომპიუტერის გამოგონებით დამიანმა დიდი ხნის ოცნება აისრულა:მას შეუძლია სურვილისამებრ ცვალოს და შეავსოს ტექსტები.მაგრამ მთავარი მანქანა ,რომელიც ურიცხვი ტექსტის შექმნის საშუალებას იძლევა ,ათასწლეულების წინ არის გამოგონებული და მას ანბანი ჰქვია.ამერიკელი ფსიქოლოგი კლფორდ სტოლი ფიქრობს,რომ დაუშვებელია საკლასო ოთახში კომპიუტერის არსებობა.არც ერთ ადამიანი არ მოუვა აზრად კომპიუტერის აკრძალვა.საუბარია მხოლოდ იმაზე,თუ რომელი ასაკიდან არის მისი გამოყენება საზიანო და საფრთხის შემცველი. წიგნი კომპიუტერის გამოგონებამდე მსოფლოს გაცნობის ერთ-ერთი საშუალება იყო.სხვადასხვა ქვეყნის ადამიანები სწორედ წიგნის საშუალებით იგებდნენ როგორი ცხოვლება და წეს-ჩვეულებები ფქონდათ ამა-თუ იმ ქვეყნის მცხოვრებლებს.კომპიუტერი დღესდღეობით წიგნის კონკურენტიცაა.წიგნმა თავისი მნიშვნელობა ჯერ კიდევ მაშინ შეიძინა, როცა ის პაპირუსის ქაღალდსა და თიხის ფირფიტებზე იწერებოდა.მას შემდეგ მისდამი ინტერესი არა თუ ნელდება, არამედ იზრდება.მსოფლიო ცივილიზაციას ახსოვს ცნობილი ბიბლიოთეკები,როგორებიცაა ალექსანდრიის და ასურბანიფალის.წიგნის კითხვის დროს, როდესაც შეიგძნობ წიგნის სუნს და წარმოიდგენ თითოეულ პერსონაჟს შენი ფანტაზიით, მაშინვე ეფლობი წიგნის სამყაროში,სადაც მუდამ მიგიღებენ როგორც კი შენ წიგნ აიღებ ხელში. მე არასწორად მიმაჩნია დღეს გავრცელებული შეხედულება,რომ კომპიუტერმა შეავიწეოვა წიგნი.წიგნის გარეშე ისევა წარმოუდგენელი და არასრულფასოვანი იქნება ჩვენი ცხოვრება,როგორც კომპიუტერის გარეშე.
No comments:
Post a Comment